Zorg voor de jongere op 1
Tjalling Brouwer is verbindingscoördinator bij Rosales Zorg en vertelt enthousiast over deze functie.
Wat is jouw professionele achtergrond?
Tjalling: “Ik ben mijn hele professionele loopbaan al werkzaam als sociotherapeut in verschillende functies binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie. Ik kan in deze functie bij Rosales Zorg zowel mijn inhoudelijke kennis en ervaring, als mijn organisatorische talenten goed combineren.”
Wat houdt de functie van verbindingscoördinator bij Rosales Zorg precies in?
Tjalling: “De term verbindingscoördinator vraagt vaak om een nadere toelichting. Hoe mooi is dat, ook nu weer. Dat geeft mij de gelegenheid het toe te lichten en de uniciteit van Rosales Zorg te onderstrepen. Als verbindingscoördinator ben ik eindverantwoordelijk voor de individuele zorgopdrachten en heb ik een gecombineerde rol als projectleider van de 1-op-1 zorgopdrachten voor cliënten, en als teamleider voor de ingezette zorgprofessionals.
Als projectleider zorg ik voor alle randvoorwaardelijke en organisatorische zaken rondom een individuele zorgopdracht. Denk hierbij aan het opstellen van de overeenkomsten, contact met de verwijzer en het cliëntsysteem, het bewaken van de doelstellingen, overleg over vervolgstappen en dergelijke. Ik ben het aanspreekpunt voor alle betrokken partijen en breng deze bij elkaar, zodat wij met zijn allen aan dezelfde doelen voor de cliënt werken.
Als teamleider begeleid ik de teams van zorgprofessionals op de kwaliteit van de interventies en hun groepsdynamiek. Ik stuur met name op het bewust omgaan met interventies die, vanuit professionele nabijheid en betrokkenheid, doelgericht plaatsvinden, en die passen binnen de doelstellingen en de langetermijnvisie op de hulpverlening aan de jongere. Als we als hulpverleners zouden reageren op het wispelturige gedrag van de jongere en ‘meefladderen in hun storm’, bewijzen we hen geen dienst. De groepsdynamiek in het begeleidingsteam moet gebaseerd zijn op transparantie en veilige communicatie. Ze moeten kunnen lezen en schrijven met elkaar in het belang van de jongere.
Dan heb je waarschijnlijk regelmatig te maken met tegengestelde belangen van bij de zorgopdracht betrokken partijen….
Tjalling: “Dat valt in de praktijk eigenlijk wel mee. Kijk, als we met z’n allen zeggen dat de zorg voor de cliënt op één staat en wij ons committeren aan de doelen voor die cliënt, dan komen wij in onderlinge discussies steeds terug bij deze focus. Als de zorg voor de cliënt op één staat, maak je samen altijd de goede keuze.”
“Ik ben een spin in het web en houd de grote lijnen van het proces en de rode draad in de hulpverlening in de gaten.”
Bij Rosales Zorg wordt, waar mogelijk, het cliëntsysteem van de jongere betrokken; waarom is dat?
Tjalling: “Wij leveren individueel gerichte zorg voor de cliënt (jongere, jong volwassene). Ik zeg altijd “wij zijn als mens niet los verkrijgbaar”. De jongere komt uit een sociale context en gaat ook weer terug of door naar een andere sociale context. Het is belangrijk dat de omgeving ook meegroeit met de verzelfstandiging of leeftijdsfase van de jongere. Dat is enerzijds belangrijk voor de continuïteit, maar ook voor het begrip voor elkaar. Als bijvoorbeeld een jongere van zestien het gezin verlaat en onder onze hoede komt en op bijvoorbeeld zijn achttiende teruggaat naar de gezinssituatie, dan is het heel belangrijk dat de thuissituatie ook meegegroeid is met die jongere. Voor mij is betrokkenheid van het cliëntsysteem essentieel om de hulpverlening aan de jongere goed te laten ‘landen’.”
Welke effecten van jullie inzet zie je bij jullie cliënten?
Tjalling: “In algemene zin zie ik bij allemaal een toename aan stabiliteit en rust. Maar ook een toename van vertrouwen in zichzelf. Vanuit stabiliteit en rust hebben de jongeren vervolgens ruimte om – na ‘de mist van de crisis’ – zichzelf vragen te stellen over de toekomst en wat zij willen qua ontwikkeling. Dat kan gaan over school, een permanente woon- en leefplek, contact met ouders of wat dan ook. Daarnaast zie ik cliënten individueel mooie stappen maken die specifiek aan hun problematiek is gekoppeld.”
Uiteindelijk stromen de jongeren ook weer door naar duurzame vervolgzorg, wat is daarbij jouw rol?
Tjalling: “Naast de begeleiding van het besluitvormingsproces daaromtrent, heb ik ook een signalerende rol of alle betrokkenen er klaar voor zijn. Is niet alleen de jongere, maar bijvoorbeeld ook het cliëntsysteem klaar voor een doorstroom? Wat moet daarvoor nog gebeuren? Soms neem ik dan zelf het voortouw, in andere gevallen laat ik dat over aan een collega-professional die een goede relatie heeft met bijvoorbeeld het cliëntsysteem.
Tot slot, hoe kenmerk jij je eigen rolinvulling?
Tjalling: “Weet je, als verbindingscoördinator ben ik eindverantwoordelijk voor de uitvoering van de diverse zorgopdrachten en stel daarin samenwerking centraal. Dus ik zou zeggen: samenwerker, verbinder, laagdrempelig en beschikbaar. Als lezers naar aanleiding van dit stuk bijvoorbeeld vragen hebben, laat ze dan vooral contact met mij opnemen (tjalling@interimzorg.nl). Dat zou ik ook leuk vinden.”
Tjalling Brouwer is verbindingscoördinator bij Rosales Zorg en vertelt enthousiast over deze functie.
Wat is jouw professionele achtergrond?
Tjalling: “Ik ben mijn hele professionele loopbaan al werkzaam als sociotherapeut in verschillende functies binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie. Ik kan in deze functie bij Rosales Zorg zowel mijn inhoudelijke kennis en ervaring, als mijn organisatorische talenten goed combineren.”
Wat houdt de functie van verbindingscoördinator bij Rosales Zorg precies in?
Tjalling: “De term verbindingscoördinator vraagt vaak om een nadere toelichting. Hoe mooi is dat, ook nu weer. Dat geeft mij de gelegenheid het toe te lichten en de uniciteit van Rosales Zorg te onderstrepen. Als verbindingscoördinator ben ik eindverantwoordelijk voor de individuele zorgopdrachten en heb ik een gecombineerde rol als projectleider van de 1-op-1 zorgopdrachten voor cliënten, en als teamleider voor de ingezette zorgprofessionals.
Als projectleider zorg ik voor alle randvoorwaardelijke en organisatorische zaken rondom een individuele zorgopdracht. Denk hierbij aan het opstellen van de overeenkomsten, contact met de verwijzer en het cliëntsysteem, het bewaken van de doelstellingen, overleg over vervolgstappen en dergelijke. Ik ben het aanspreekpunt voor alle betrokken partijen en breng deze bij elkaar, zodat wij met zijn allen aan dezelfde doelen voor de cliënt werken.
Als teamleider begeleid ik de teams van zorgprofessionals op de kwaliteit van de interventies en hun groepsdynamiek. Ik stuur met name op het bewust omgaan met interventies die, vanuit professionele nabijheid en betrokkenheid, doelgericht plaatsvinden, en die passen binnen de doelstellingen en de langetermijnvisie op de hulpverlening aan de jongere. Als we als hulpverleners zouden reageren op het wispelturige gedrag van de jongere en ‘meefladderen in hun storm’, bewijzen we hen geen dienst. De groepsdynamiek in het begeleidingsteam moet gebaseerd zijn op transparantie en veilige communicatie. Ze moeten kunnen lezen en schrijven met elkaar in het belang van de jongere.
Dan heb je waarschijnlijk regelmatig te maken met tegengestelde belangen van bij de zorgopdracht betrokken partijen….
Tjalling: “Dat valt in de praktijk eigenlijk wel mee. Kijk, als we met z’n allen zeggen dat de zorg voor de cliënt op één staat en wij ons committeren aan de doelen voor die cliënt, dan komen wij in onderlinge discussies steeds terug bij deze focus. Als de zorg voor de cliënt op één staat, maak je samen altijd de goede keuze.”
“Ik ben een spin in het web en houd de grote lijnen van het proces en de rode draad in de hulpverlening in de gaten.”
Bij Rosales Zorg wordt, waar mogelijk, het cliëntsysteem van de jongere betrokken; waarom is dat?
Tjalling: “Wij leveren individueel gerichte zorg voor de cliënt (jongere, jong volwassene). Ik zeg altijd “wij zijn als mens niet los verkrijgbaar”. De jongere komt uit een sociale context en gaat ook weer terug of door naar een andere sociale context. Het is belangrijk dat de omgeving ook meegroeit met de verzelfstandiging of leeftijdsfase van de jongere. Dat is enerzijds belangrijk voor de continuïteit, maar ook voor het begrip voor elkaar. Als bijvoorbeeld een jongere van zestien het gezin verlaat en onder onze hoede komt en op bijvoorbeeld zijn achttiende teruggaat naar de gezinssituatie, dan is het heel belangrijk dat de thuissituatie ook meegegroeid is met die jongere. Voor mij is betrokkenheid van het cliëntsysteem essentieel om de hulpverlening aan de jongere goed te laten ‘landen’.”
Welke effecten van jullie inzet zie je bij jullie cliënten?
Tjalling: “In algemene zin zie ik bij allemaal een toename aan stabiliteit en rust. Maar ook een toename van vertrouwen in zichzelf. Vanuit stabiliteit en rust hebben de jongeren vervolgens ruimte om – na ‘de mist van de crisis’ – zichzelf vragen te stellen over de toekomst en wat zij willen qua ontwikkeling. Dat kan gaan over school, een permanente woon- en leefplek, contact met ouders of wat dan ook. Daarnaast zie ik cliënten individueel mooie stappen maken die specifiek aan hun problematiek is gekoppeld.”
Uiteindelijk stromen de jongeren ook weer door naar duurzame vervolgzorg, wat is daarbij jouw rol?
Tjalling: “Naast de begeleiding van het besluitvormingsproces daaromtrent, heb ik ook een signalerende rol of alle betrokkenen er klaar voor zijn. Is niet alleen de jongere, maar bijvoorbeeld ook het cliëntsysteem klaar voor een doorstroom? Wat moet daarvoor nog gebeuren? Soms neem ik dan zelf het voortouw, in andere gevallen laat ik dat over aan een collega-professional die een goede relatie heeft met bijvoorbeeld het cliëntsysteem.
Tot slot, hoe kenmerk jij je eigen rolinvulling?
Tjalling: “Weet je, als verbindingscoördinator ben ik eindverantwoordelijk voor de uitvoering van de diverse zorgopdrachten en stel daarin samenwerking centraal. Dus ik zou zeggen: samenwerker, verbinder, laagdrempelig en beschikbaar. Als lezers naar aanleiding van dit stuk bijvoorbeeld vragen hebben, laat ze dan vooral contact met mij opnemen (tjalling@interimzorg.nl). Dat zou ik ook leuk vinden.”